Reasoning

ตอนแรกก็รู้สึกเฉยๆ แต่จาก 1 เป็น 2 จาก 2 เป็น 3 … เริ่มมีการสงสัยเพิ่มมากขึ้นๆ เพราะเห็น blog ผมแล้วคนอ่าน(หลายคน)เริ่มสับสน เป็นห่วง และชักงงว่าแล้วมันกำลังทำอะไรอยู่เนี้ย ทำไมไม่เหมือนที่เขาคาดเอาไว้(สงสัยคาดว่ามันไปแล้วต้องสาหัสแน่ๆ) entry นี้เลยต้องบอกกล่าวกันหน่อย

• ผมมองไม่เห็นเหตุผลของการเอาเนื้องานของผมมาเขียนใน blog เพราะไม่ใช่การระดมความคิด หรือการนำเสนอผลงาน
• ถ้าเขียนแล้วจะมีซักกี่คนที่อ่านแล้วเข้าใจ แม้กระทั่งทุกวันนี้คนที่นั่งทำงานอยู่ตรงข้ามผมเอง ยังตอบว่า “i have no idea”
• ผมขี้เกียจบอกชาวโลกว่า ไอ้สิ่งหลักที่ต้องทำอยู่นี้ แ..่..ง เครียดโคตรๆ (แต่อาจจะบ่นบ้างเป็นครั้งคราว)
• การดำเนินชีวิตของคนมันไม่ได้มีเพียงแค่ด้านเดียว และผมไม่อยากให้ชีวิตมันขาดสมดุลย์มากนัก
• ผมเสียดาย ถ้าต้องใช้ชีวิตในต่างแดน เพียงแค่การอยู่หน้าจอคอม หรือภายในห้องสี่เหลี่ยม

นอกจากนั้นแล้ว เหตุผลของการเขียน blog ของผมก็คือ

1. การแบ่งปันประสบการณ์ และความคิด โดยการสร้าง digital content ซึ่งเป็นสิ่งที่คนทั้งโลกกำลังช่วยกันทำคนละเล็กละน้อย
2. เป็นการบันทึกความทรงจำอีกด้านหนึ่งของตัวเอง(ที่ไม่ใช่งาน)
3. ช่วยลดความรู้สึกเบื่อ เซ็ง คิดงานไม่ออก ในช่วงเวลาที่ว่าง
4. สามารถลดการตอบเมล์ไปได้
5. สำหรับตัวผมเองแล้ว การทำงานอย่างเอาเป็นเอาตายเพียงอย่างเดียว ไม่สามารถช่วยให้ผลลัพธ์มันดีขึ้นได้มากนัก ซ้ำยังฉุดความรู้สึกด้านลบเพิ่มมากเข้าไปอีก

สิ่งเพิ่มเติม

• ผมยังทำงานอยู่เหมือนเดิม เป็นประจำทุกวัน
• ผมนอน 4-5 ชม ในวันปกติ แต่เสาร์-อาทิตย์ จะมากกว่า